Skorupa

Rok 2020...

pierwszy dzień wiosny...,

ale dla świata nie jest radosny

bo epidemia się rozszalała

i sporo istnień ludzkich zabrała.

Bezsilność, pustka, niepewność jutra,

dziś trapi ludzi - bojaźń okrutna.

Ta beznadzieja i rozpacz w grupie.

Świat jest zamknięty w dziwnej skorupie,

w której siedzimy zamknięci w sobie.

Myśli się kłębią każdemu w głowie,

któĹź nam pomoĹźe w tejĹźe pandemii

i wskaĹźe koniec tej epidemii.

Módlmy się wszyscy w cichej pokorze,

bo tylko Bóg zatrzymać ją moĹźe.

Wierzy cała ludzkość, że tak też się stanie,

w tym nam dopomóĹź nasz dobry Panie.

Przegońmy dzisiaj wszyscy czarne chmury,

skierujmy swoje oczy w stronę Jasnej Góry,

skąd Matka Najświętsza pocieszy każdego,

otoczy swą opieką człowieka strapionego.

 Wiara i nadzieja nam więc pozostaje.

Wierzymy, że epidemia niedługo ustanie

 i opuści ona wszystkie świata kraje.

A wtedy dzień radosny będzie dla każdego,

jasne słońce zaświeci dla świata całego.

Święty Jan Paweł II – patron szkoły w Kluczewsku

23 maja 2019r.

Krecik wędrowniczek

Mały krecik moi mili wstał o świcie,
zjadł śniadanie, w swe marzenia się „zanurzył”,
zaczął myśleć o podróĹźy.
- Dość mam ciemnych korytarzy!
O podróĹźach warto marzyć!
Chciałbym zwiedzić cały świat!
Jeszcze przed dniem swej wyprawy pozałatwiał ważne sprawy.
Poszedł wpierw do okulisty, potem jeszcze do dentysty.
Do doktora też się udał.
Lekarz zbadał go, osłuchał i powiedział:
- Jesteś zdrów kreciku mały, moĹźesz zwiedzać świat wspaniały!
- Hura! – krzyknął krecik sobie.
Jedną myśl mam tylko w głowie!
Potoczyły się tak sprawy, że mogę szykować się do wyprawy!
Przybiegł szybko do swej norki.
Zastanowił się chwileczkę.
Przygotował walizeczkę.
Smakołyki zapakował.
Zabrał kompas, latareczkę, kubek, sporą sakieweczkę,
trampki takie pierwszej klasy,
zielone spodnie w białe lampasy,
wygodną bluzę, w kratę berecik.
JuĹź do wyprawy gotowy krecik!
Najpierw pojechał na Mazury,
potem nad morze, następnie w góry,
odwiedził miasta i piękne wioski.
Trudno mu było wyjechać z Polski,
bo to kraj piękny, gościnny przecież.
Lecz marzył krecik o wielkim świecie.
Jedna myśl ciągle mu pozostaje.
Chce zwiedzić także i inne kraje.
Odwiedził wysokie Himalaje,
stamtąd ruszył w róĹźne strony.
Zwiedził Indie, Pakistan i Afganistan,
Iran, Irak, Turcję całą, ale wciąż mu było mało.
PodróĹźował autostopem, poznał całą Europę.
Myśli sobie jak się uda to odwiedzę także Sudan.
Był w Etiopii i Somalii.
W Kenii jak zapewne wiecie pił kawę najlepszą na świecie.
Na Seszelach się rozgościł, ale spotkał tam tłumy gości.
Myśli sobie mały krecik:
 - Tłoczno tu jest, no i basta!
Udał się na Madagaskar.
Tu grał w kręgle też w makao
 i przepyszne pił kakao.
Był przez parę dni w Bostonie
oraz w pięknej Arizonie.
Kiedyś, płynąc sobie promem
zatęsknił za swoim domem.
Przez pół roku podróĹźował,
w końcu wszystko zapakował
i powrócił w miesiącu maju
do pięknego swojego kraju.
Moja norka – myśli krecik
ciemna, mała jest jak wiecie,
 ale najfajniejszej w świecie.
Tu najmilej … przygód wiele,
tu są moi przyjaciele.
Świat już cały zwiedziłem
 i powiem Wam tylko tyle,
Ĺźe kaĹźdemu - jak sami wiecie
w swoim domu najlepiej na świecie.

Stokrotki

Krasnoludki

Drogie dzieci, czy wy wiecie, że krasnale są na świecie!

Kiedy jesteś w lesie i echo po nim niesie wsłuchaj się,

a usłyszysz z dala nie jednego krasnala.

One w lesie mieszkają, grają sobie i śpiewają.

Mieszkania mają z mchu i szyszek.

Bardzo nie lubią modliszek, bo im życie utrudniają,

burzą domki, dokuczają.

Lecz przyjaciół mają wielu…

aĹź trudno zliczyć ich przyjacielu….

Są to kuny, lisy, sarny, gile, daniele i motyli wiele!

Nawet Ĺźmija zygzakowata widzi w krasnalu swojego brata.

Jeż kiedy najeży się srodze jeździ z krasnalem na hulajnodze!

Pomoc krasnalom niosą teĹź mrówki, Ĺźuki, komary i ryjówki.

Kiedy Cię dopadnie chandra, czy złość jakaś to idź do lasu przyjacielu.

Sam się wtedy przekonasz, że na wszelkie smutki pomoc Ci okażą leśne krasnoludki.

Wielki Jubileusz 

Szkoła, szkoła, nasza szkoła

dziś od rana święto ma.

100 latek jej mija i tak to się składa,

że swoje urodziny świętuje 11 listopada.

Podwójna rocznica dla szkoły, dla gości,

bo świętować będzie w Dniu Niepodległości.

Radujmy się więc wszyscy, bawmy się do rana;

niechaj wystrojona będzie każda ściana,

kaĹźda klasa, kącik i równieĹź zaścianek,

wielce wystrojony niech będzie krużganek.

Słonko nam dziś świeci bardzo uroczyście.

Wokół naszej szkoły leżą barwne liście,

które wietrzyk lekko unosi do góry,

kolorami jesieni zdobi szkolne mury.

W progi naszej szkoły weszli absolwenci,

dziś bez żadnej trwogi, ale ku pamięci tej co nauczyła,

tej co wykształciła i w świat wprowadziła.

W murach tejże szkoły wiedzę zdobywali,

przy tym też się sporo tu napracowali.

Ale wykształcenie wszyscy dzisiaj mają,

z tego się też cieszą, radością tryskają.

Świętuj nasza szkoło, świętuj razem z nami.

Cieszymy się dziś miłymi wspomnieniami.

Kształć i wychowuj kolejne pokolenia,

bo przed Tobą wiele, wiele do zrobienia.

Długich lat życzymy Ojczyźnie i Tobie.

Piękniej, rośnij w oczach ku naszej ozdobie.

Byśmy zawsze z dumą w Twe progi wchodzili

i miłe wspomnienia w sercach zostawili.

Siatkarki  z Kluczewska

Dziewczęta z naszej szkoły w siatkówkę często grają.

„Trening czyni mistrza” – w myślach powtarzają

i każde zawody po prostu wygrywają.

Trener do druĹźyny woła – grajcie…!,grajcie……grajcie!

a przy tym się nigdy, nigdy nie poddawajcie!

Stoi z boku i mecze bacznie obserwuje, zachęca do walki, zawsze kibicuje.

Cieszą się dziewczynki, motywację mają

i dlatego z łatwością zwycięstwo osiągają.

Nasze zawodniczki jedno mają w głowie – walczyć i zwyciężać,

jak „trzej muszkieterowie”.

„Jeden za wszystkich – wszyscy za jednego”

 taką dewizą się posługują, dzielnie walczą i gratulacje otrzymują.

Raduje się drużyna, trener, dyrekcja, rodzin wiele,

cieszą się i kibicują wszyscy nauczyciele.

Nasze siatkarki znane są nie tylko w gminie,

także i w powiecie wieść o nich słynie.

W zawodach wojewódzkich I miejsce zdobyły

i awans do dalszych zmagań sobie zapewniły.

W lipcu do Zabrza pojadą, tam o Mistrzostwo Polski mecze rozegrają.

Życzymy im wszyscy by dzielnie walczyły

Dały z siebie wszystko no i ………………….zwyciężyły!!!

Szczypiorniak

Piłkę ręczną dzieci znają

i wszystkie w nią chętnie grają.

Na podwórku i w zagrodzie, boisku, czy w ogrodzie –

piłka ręczna zawsze w modzie!

Na hali sportowej w nią często gramy

i wszyscy do bramki celnie rzucamy.

Piłeczka się cieszy, gdy w górze szybuje.

 KaĹźda gra fair play ją szczególnie raduje.

Cieszą się z gry wszyscy zawodnicy,

gdy brawa im biją wspaniali kibice.